Maskers. We dragen ze zo vaak. Zoals: een wat te dikke lach-uit-ongemak. Stoerdoenerij. Drama lekker dik aanzetten. De boel mooier maken. Praatjes gladder dan de schaatsbaan. Of juist een meer teruggetrokken leven leiden terwijl het niet echt je wens is, hopende dat iemand een helpende hand reikt zonder dat jij moeite hoeft te doen het zelf te vragen.
Makers. Dat zijn ze, die maskers. Gemaskeerde makers misschien, maar ze maken iets: maken iets zichtbaar. Maskers zijn gekoppeld aan patroontjes, (oude) overtuigingen, pijn. Ze laten een deel zien van onszelf dat wat verwrongen is. Dat gezien wil worden op een ander level. Dat iets anders nodig heeft. Echte aandacht…
Maskers. Lachen kan makkelijk bevrijden, en tegelijkertijd: bepaalde soorten lach zijn maskers. Ze maskeren dat wat er echt is.
Makers. Dat zijn we, we maken de realiteit. Soms zit er niets tussen de gedachte en de manifestatie. En soms wel 300 jaar. Via de familielijnen, of wat dan ook….wij maken zelf de werkelijkheid. Iets anders kan ik er niet van…maken.
Maskers. Ze zitten schijnbaar in de weg, of zitten ze echt in de weg? Ze zijn een ingang naar ons hele zelf. Ze laten precies dat zien wat aandacht vraagt. Dat is mooi beschreven door de mensen van Phoenix Opleidingen. Ik eer dat, en tegelijkertijd denk ik: alle onderliggende verhalen trekken me niet. Ik wil gewoon beleven wat er is!
Makers. Dat zijn we, in de lachwondershop. We maken de lach, van binnenuit. We bouwen de energie op. Heel natuurlijk, al zetten we wel bewust de lach aan. Ongedwongen. We laten de maskers er zijn. We zijn er niet eens bewust mee bezig. Waar we wel mee bezig zijn, is een ervaring te creëren die gewoon heel gaaf is, fijn, voedend. Organisch, rustig, vanzelfsprekend, vanzelflachend….heerlijk voluit lachend, onszelf openend naar essentie!
Het lachen is onze therapeut, dokter…maar ach, nee, dat is weer zo ouderwets bekeken, iemand die iets zou moeten fixen.
De lachmaskers zijn lachmakers. We lachen juist met dat wat ons afhoudt van ons ware zelf. Zodat we onszelf worden. Hoe circulair wil je het hebben?
En dan, dan is er ‘beloning’, zo tegen het einde van de lachwondershop. Nee, het is helemaal geen beloning; het is dat wat er is, voorbij wat je je voorstelt. Het is puurheid. Totale rust. Voldaan zijn. Elkaar glimlachend aankijken voorbij maskers. Weten dat we mens zijn. Dat het goed is zo. Er hoeft niets meer. Blijheid zonder enige opsmuk….
Gun jij dat jezelf? Ervaar het simpele wonder!
Op één wonderdagavond per maand in Sansoma in Doorn…ga naar http://wayra.nl/heel-heuvelrug-lacht/
Leave A Comment