Boodschap van een simpele ziel

Ik kom er steeds meer achter hoe simpel het leven is. Kan zijn. Als ik maar afstem op mijn ziel. Mijn simpelheid.

Heb je wel eens gehoord van onze vortex zoals Jerry & Esther Hicks het aanreiken? Zij spreken over allerlei zaken, zoals de waarde en werking van emoties. En over….in je vortex gaan staan. Wat is dat? Een vortex is in mijn woorden een spiralerende, wervelende energie met een kern. Een oervorm die overal in de kosmos voorkomt. Wij hebben er zelf een, alleen is de vraag: hoe dichtbij is hij? Sta je erin of eruit? Het echtpaar Hicks wijst bijvoorbeeld op het belang van gaan slapen in je vortex. Dan ga je lekker slapen en word je ook wakker in je vortex.

Klik hier voor een van hun filmpjes erover.

De vortex is de bron van creatie. Als we van daaruit werken, krijgen we veel meer herkenning, slaan anderen eropaan, gaat alles veel soepeler. In plaats van dat we erg gaan nadenken en ons gaan aanpassen. Dit scheelt ploeteren!

We kunnen zeggen: ‘op uw plaatsen? In uw kracht!’ Dat is anders dan: ‘Op uw plaatsen? Af!’ Want: waar af? Waar moeten we af? Waar moeten we heen, iets buiten ons? 100 meter sprinten of 10 kilometer, waarnaar toe? We zijn er al. De kracht zit in ons. Simpel. De vraag is vooral: waar stemmen we op af, waar maken we contact mee, wat laten we toe?

‘Op uw plaatsen? In uw vortexen?’ Ontdek dat eens. Voel eens. ‘Blijf bij jezelf’, dat is denk ik een vertaling van ‘leef in je vortex’. Ik oefen hier ook nog mee, het hoeft niet perfect.

Hoe ga in je kracht staan en bewegen? Voor mij werkt dit:

  • Gaan staan of zitten op een plek die ok is.
  • Tot rust komen voor zover nodig: ogen dicht, veel aandacht voor mijn adem.
  • Met mijn intentie focus ik op mijn vortex. Ik laat hem mij vinden. Mijn beleving daarbij is mijn optimale flow, mijn optimale trilling.
  • Ik laat die toe. Ik aanvaard het gegeven dat er werkelijk een spiraal om me heen is, mijn krachtbron die lekker om mij heen wervelt. Ik sta in de kern. We vullen elkaar aan.
  • Als ik focus op mijn hart als interface tussen mij en de flow om me heen, ervaar ik nog meer moois….
  • Ik laat de spiraal vooral zijn gang gaan. En ik put uit die spiraal voor mijn energie, gedachten, keuzes e.d. En ja, regelmatig mag ik opnieuw inpluggen.
  • Als er een gedachte opkomt die ik herken als van een lagere trilling, dan aanvaard ik die maar ik ga ook snel weer in mijn vortex. Niet als vlucht, meer als keuze: ‘dat is fijner en makkelijker’.
  • Als ik meer hardnekkige dingen voel die me blokkeren, dan doe ik daar specifiek iets mee. Essentie: die helemaal doorvoelen.

Ja, om in onze kracht te komen, soms lijkt het een lange reis. Of is het dat ook echt, mentaal en emotioneel gezien. Daarom zet ik dit gegeven van simpelheid eens ernaast. Op 120 graden ervan, zodat het soepel mee kan vloeien met het bestaande en een wordt. (kijk maar eens daar waar twee rivieren samenkomen, die komen op 120 graden samen, niet op 90…dat botst).

De kosmos wil niets anders dan dat wij in onze kracht gaan staan. Daar vaart het geheel wel bij. Als wij als delen van het geheel niet werkelijk onze kracht oppakken, wie moet het dan doen?