Dat ene jaar, dat zo lekker begon, en ons zo snel flink uitdaagde. Dat ene jaar, het duale zero duale zero. Dat geheel van 366 x 24 x 60 x 60 dat op de lange duur niet zoveel uitmaakt, of wel? Het jaar uurt nu weg, ik ben er bijna klaar mee, er van af, maar dit jaar staart nog wel even door. Het doort. Zoals elk jaar daart & diert & bestiert & doort & duurt & tuurt over zijn eigen horizon bovendien, waar het dus ook het vooronder dient.

Dit ene jaar, een jaar uit duizenden, om te zoenen, je kunt het 7 miljard keer duiden. Je kunt er ook om huilen, je kunt oneindige vertes zien, je kunt ook stoppen met kijken. Je kunt herijken, je kunt herkijken. Misschien wel een goed idee, dat herzeiken, niet te versmaden.

Ik kan je voelen, jij die ook Covid had. Op jouw manier. Op jouw eigen, unieke manier had jij ermee te maken. Deze wonderlijke creatie. Deze voluit penetratie. Dit scherm in de werkelijkheid, de blijkbaar wederom bewezen bewerkte bewerkelijkheid. Covid creatie aberratie van een kliek-smiek-groepje, ingebed in veelheid van ons allen. Wie is dan verantwoordelijk, wie is onbehoorlijk?

Ik ben bekoorlijk, ik ben dat wat geduid wil worden, de klok die geluid wil worden, ik ben het zootje te zotte woorden dat verteld wil worden, gehoord, ongesmoord, als een deelwoord, een verreikend verrijkend vertelwoord. Digitaal raakt de inkt nimmer op, wat een mop, klim uit Plato’s grot, griot, bard, poëet, asceet, atleet. Vertel me je droom, boom en ik hak je niet om. Ik laat je staan als een paal boven water, nat onder en boven droog en met een nimmer verzakende verhalenvertellende boog.

Ik kan je voelen, ik kan je bedoelen en minder lukt me ook echt niet. Ik zie je , ik zie je veelheid, je variatie, waaronder je angst, ik zie benevens je boosheid, ik zie je vele verschijningen, ik zie alle emoties, ik ben alles, ik sta erboven en ben erin, overal in. Ik beweeg mee, ben de empathie zelve voor dat wat gevoeld wil worden. Til me op voorbij ego, voorbij oordeel, voorbij onbegrip, voorbij mening-mening-geef me een zachtheidslening zodat ik niets meer aan je vraag, niets meer van je vindt, niets meer van je hoef, ik ben jou, ik draag je angst, je gepenetreerde gevibreerde gehoorzaamheid, je dagelijkse kopkap als kip zonder nepkep. Ik schakel, ik heb moeite en ik accepteer dan toch wel. Ik kies, ik word gekozen, ik geef me over. ik zeg nee, en ik zeg ja. Ik heb grens, en ben mens. Ik heb wil, de wil wil wel, en de wel die welt wel. Ik bel niet meer snel, ik kijk eerst toe naar winkels vol hinkels en drempels met warempels. Met media die blaffen en sturen, het kan me niet lang genoeg duren. Ik accepteer, voorbij geblameer.

Ik heb begrip. Ik wil wel verder, maar sneller dan tempo nu kannie. Tempo doeloe bedoel u?

Het uur u.

Denk nog een jaar, voorbraak komt, doorbraak die donders wel komt.

Tussenjaar, hangen op het dak met de mussenzwerm, ja toch?

Tovenaar komt, tovenaar roept, hij die weet, zij die voelt. Windstreek boert en burrelt, bubbelt wat weg, zeg, geef me hand, hand van vijvenstand, vingers die wijzen, als wijze knijzen.

Magie die wil, die wenst, bemenst, voorbij mens en grens.

Laat me dus dan ook toch niettegenstaande magie toevoegen als recept. Om te dealen met je. Ik weet zichtbaar niet wie je bent, maar volop ik weet wie je bent, ik weet wie je kent en waar je zendt.

Ik deal alleen dan met je als ik deal met mezelf. Ik magiër, niet plagieer, ik ben in mysterie gehuld, met vertrouwen gevuld.

Want Covid mijn creatie die ik omarm, mijn plan in plan, mijn acceptatie voorbij aberratie, voorbij frustratie, voorbij megafestatie. Levensbedekker, nieuws-iets-verwekker. Stroomstekker, gebekker, gekke lekker.

Kekke op je bek-bedekker, hekker, hypnose-gemekker, Black & Decker-nekker.

Covid innovatie, Covid transitie, Covid transformatie, mansuren zovele voor je doorwrochte scenario’s, je hyperbario’s, gesloten shopprecario’s, online-trekker bedario’s.

Covid ik kan je niet thuisbrengen, maar breng mij dan thuis, in mezelf, waar ik rust zal vinden, waar ik gekust zal omwinden.

Covid je bracht me terug bij mijn echte vaccin, dank je wel, Kambo is de Rambo, de rauser, de master cleaner, de giftrekker, de Jungle-checker.

Covid je zette me op slot, ik ben daar niet van, kijk nou toch wat je gedaan hebt man, vrouw, virus viraal je viroloog tegen mij alsof ik een kind was.

En ik accepteer, ik geneer, ik accepteer, ik tekeer, ik accepteer, ik epibreer, ik accepteer, ik graveer, ik accepteer, ik eer, ik accepteer, ik leer, ik accepteer, ik jeremieer, ik ga stuk beer, ik accepteer, ik apostoleer, ik accepteer, ik Jezus-eer, ik accepteer, ik krijs nog meer dan meer, ik accepteer.

Ik weet straks beter maar het boeit me geen veter, nu is nu, en het jaar uurt af, tikt weg, klikt een wig, waar een virus is, is een weg, een smetweg, een pad als nooit tevoren.

De waarde van niet zweten, agnost lang leve de anti-frost.

Het gaat niet om jou, je maakt just like that iets zichtbaar, je baart zicht, met licht, ik lach met kiespijn. Ik struikelde, ik verslikte me, ik complotteerde, ik had gelijk, ik had ongelijk, tot er niets meer te hebben en hadden valt voor nixniemandalnienergensnie.

Had je me maar, hoor ik je denken.

Gooi je deken af Covid, nee, ik gooi mijn deken af. Ik kan je voor zijn, jij boef.

Holy shift. Wat een gift. Waar ik nog niet geheel gereed compleet voor was.

En mogelijk valt er niets klaar te completeren louter te complimenteren.

Covid move it, move it, maar welke move it? Zo van ‘ga toch uit de weg’ of ‘breng de boel in beweging’, ‘breng de beweging in boel’, ‘de boeling in beweeg?’

In zwang, ja ik zie dwang, ik keer nog even geen wang. Ik mik een tang, een pijntrekkende tang, tang voor dang.

Laat ik omarmen, verwarmen, de charme, dat er misschien pas iets te trekken valt als ik een ons be-weeg.

Dus ik beweeg, ik zijg, ik zeeg. Ik rijg, ik reeg, ik rijk.

Hemelrijk, aarderijk, alles te kijk.

Ik heb je lief, energiegever, energiedief.

Twee nul twee nul, de dubbel voetbaluitslag, ik lach.

Ik rond af, ik sta volkomen paf.

Dit jaar zo maf, een oud paradigma-graf.

Ware ik hond, ik kwispel en blaf.

Welnu – ons allen – met gestrekte draf koren van kaf……